بیمارستان شهید نورانی تالش

بلایا ابعاد مختلفی از کیفیت و قابلیت های  یک جامعه را آشکار می سارد که یکی ار آنها بلوغ اجتماعی و حتی فردی اعضای آن است. این روزها که ویروس کرونا شیوع یافته است، انتشار این بیماری می تواند سنگ محکی برای بلوغ اجتماعی و فردی ما باشد. همانگونه که همه ما آگاه هستیم اساسی ترین راهکار برای مبارزه با این بیماری، که متاسفانه دوره نهفته طولانی نیز دارد، حذف چرخه انتقال می باشد. به این منظور توصیه شده است در هنگام تردد در مکانهای عمومی از وسائل حفاظت فردی از قبیل ماسک و دستکش استفاده شود و از شستن دستها غفلت نکرد. اما باید توجه داشت که استفاده از این وسائل تنها احتمال سرایت بیماری  را کاهش می دهد و این احتمال به طور کامل از بین نمی رود.پس بهتر آن است که حتی الامکان در مکانهای عمومی حاضر و با دیگران مواجه نشویم تا نه  زمینه بیماری کسی را ،در صورت بیماربودن خود فراهم کنیم و  نه خود توسط دیگران  بیمار شویم.شعار "در  خانه می مانیم" به همین نکته اساسی دلالت دارد که رعایت آن توسط ما می تواند جان بسیاری را نجات دهد.اگر ما با ماندن در خانه زنجیره شیوع را قطع کنیم، مسئولین و کادر درمانی می توانند بیماران فعلی را شناسایی و درمان کنند؛ اما در غیر این صورت این زنجیره شیوع ادامه پیدا می‌کند و بیماری به افراد دیگر منتقل و پیشگیری، جلوگیری و شکست دادن کرونا ویروس سخت خواهد شد.شاید در خانه ماندن به مدت طولانی، خرید عید نرفتن، برگزاری ساده عید، عدم دید و بازدید و ... برای همه ما سخت باشد  ولی  وقتی هر کدام از این موارد را با مرگ مادری مهربان، پدری دلسوز، جوانی رشیدو عزیزان  مقایسه می کنیم خواهیم دید چقدر بی ارزش و قابل چشم پوشی است. ا

پس برای پیشگیری از بیماری و مرگ عزیزانمان در خانه می مانیم.